Op weg naar Uyuni!
Door: Loes
Blijf op de hoogte en volg Loes en Ron en Lisa
14 Oktober 2013 | Bolivia, Uyuni
9 oktober
En dan wordt je ziek, een hele flinke buikgriep. De hele nacht op gezeten en niet geslapen en dat terwijl je de volgende ochtend een busrit gepland hebt naar Uyuni.
Ik wilde wel, maar mijn lichaam echt niet. 9 uur hobbelen in een bus die nietof nauwelijks zou stoppen, in combi met hevige buikkrampen..... We besloten het even niet te doen,
tot we er wat later op de dag achterkwamen dat als we niet die dag zouden vertrekken naar Uyuni, de excursie naar de zoutmeren in gevaar kwam. Dat wilde we echt niet missen. Dus via een agentschap een jeep gehuurd die ons naar Uyuni bracht zodat we savonds laat aan kwamen. Medicatie geslikt, een kop soep geregeld zodat ik zeker zou weten dat ik wel wat in mijn maag kon verdragen. Het lukte en de reis duurde nu 6 uur. Onze chauffeur was een chaggie Boliviaan die er niet op zat te wachten dat er een spook in zijn auto zou plaats nemen. We hebben hem maar gepaaid met Cola, chips, broodjes en koekjes. Toen was hij ineens een stuk vriendelijker.
Rond 21.30 aangekomen in Uyuni kwamen we terrecht bij een engelssprekende fransman, met een prachthotel. Weer pillen in mn mik, en slapen. Prima geslapen, een warme douche en ik durfde het aan om mee te gaan naar de zoutmeren om te starten met onze tour!
En dan wordt je ziek, een hele flinke buikgriep. De hele nacht op gezeten en niet geslapen en dat terwijl je de volgende ochtend een busrit gepland hebt naar Uyuni.
Ik wilde wel, maar mijn lichaam echt niet. 9 uur hobbelen in een bus die nietof nauwelijks zou stoppen, in combi met hevige buikkrampen..... We besloten het even niet te doen,
tot we er wat later op de dag achterkwamen dat als we niet die dag zouden vertrekken naar Uyuni, de excursie naar de zoutmeren in gevaar kwam. Dat wilde we echt niet missen. Dus via een agentschap een jeep gehuurd die ons naar Uyuni bracht zodat we savonds laat aan kwamen. Medicatie geslikt, een kop soep geregeld zodat ik zeker zou weten dat ik wel wat in mijn maag kon verdragen. Het lukte en de reis duurde nu 6 uur. Onze chauffeur was een chaggie Boliviaan die er niet op zat te wachten dat er een spook in zijn auto zou plaats nemen. We hebben hem maar gepaaid met Cola, chips, broodjes en koekjes. Toen was hij ineens een stuk vriendelijker.
Rond 21.30 aangekomen in Uyuni kwamen we terrecht bij een engelssprekende fransman, met een prachthotel. Weer pillen in mn mik, en slapen. Prima geslapen, een warme douche en ik durfde het aan om mee te gaan naar de zoutmeren om te starten met onze tour!
-
14 Oktober 2013 - 17:11
Marian En Hein:
Hoi Ron en Loes
Dat is niet niks.
en erg triest met vakantie
zo ver van huis en dan zo ziek.
En dan in de Jeep
Wij hopen maar dat het nu beter gaat.
En wel erg fijn dat jullie samen
de mooie zoute vlaktes hebben gezien.
groetjes van Hein en Marian xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
