Van Giron naar San Agustin

Om 6uur ging de wekker, niet dat nodig is want we zijn standaard toch altijd tussen 5 en 6 uur wakker.
Na een ontbijtje met fruit en een roerbak ei stond de taxi klaar om ons naar het vliegveld te brengen.

We waren exta vroeg vertrokken omdat de hotel eigenaar ons had gewaarschuwd voor een mega lange wachtrij om in te checken.
Eenmaal bij de balie stond er precies een wachtende voor ons. Doordat we zo vroeg waren mochten we met een vroegere vlucht mee.
Op de tweede vlucht moesten we heel lang wachten, onze vlucht had ruim een uur vertraging, maar na ruim 3,5 uur gewacht te hebben vertrok onze vlucht.

Eenmaal geland in Neiva stond onze chauffeur met een naambordje te wachten. Later bleek hij eigenaar te zijn van Speedy Gonzales BV.
In Colombia doen ze namelijk niet aan auto rijden, ze kunnen alleen de racen!
De vijfurige rallyrace ging over een twee baansweg midden door bergweggetjes waar je 80km per uur mag, maar dat moet natuurlijk zo hoog mogelijk zijn, het liefs boven de 100.
Overal rijden brommertjes met 1,2 of 3 personen. Ze hebben de drang om de voorligger altijd in te halen of het nu kan of niet. Onze Schumi reed 100km per uur om vervolgens vol in de remmen te moeten voor 10 drempels die ze hier achter elkaar leggen om vervolgens weer volgas te geven om een vrachtwagen in te halen. Na 4 uur kwamen gelukkig heel, maar wel doorelkaar geschud en groen over de finish bij ons volgend verblijf.