Paardrijden in San Agustin

Vanmorgen werden we door Humberto om acht uur opgehaald om de omgeving per Paard te bekijken.We hadden nog nooit paard gereden, dus we kregen eerst onze instructies.
Na een paar honderd meter hadden we het wel door hoe je moest sturen en remmen.Gelukkig was het vandaag beter weer dan gisteren, het was stralend zonnig weer met een graadje of 30. Eerst zijn we naar een afgelegen plek gereden waar je niet met de auto kunt komen. Deze plek ligt hoog in de bergen en hier kun je nog meer beelden vinden van het volk dat 3000 jaar geleden San Agustin bevolkte. Humberto had een fluit dat ze vroeger gebruikte meegenomen om voor ons te spelen.
Hierna zijn we naar een vallei gereden waar ze in de rotsen beelden hebben gemaakt. We waren inmiddels al een beetje gewend geraakt aan het paard rijden en de paarden waren het al een beetje beu om rustig te wandelen. Ze hadden zelf besloten om met een draftje door te gaan. Als de ene paard begon te rennen wou de andere er achteraan gaan.
Als onze gids over Colombiaanse mensen praat dan heeft hij het altijd over Crazy men, Crazy men! The people of Holland are Crazy men, People of Argentina,Very Crazy.
Voor onze laatste stop moesten we vijf km berg op rijden, hier staan een aantal beelden waar de orginele kleuren nog op staan, de kleuren staan er nog op omdat het daar amper regent, en warm is. Anders was het al lang eraf gespoeld zoals op andere lokaties. Tevens legde hij uit dat achter de beelden een bosje met bomen en planten staan. Hier konden met bessen blauwe verf maken en op de bomen kan de gele of rode verf vinden.
Na zes uur rijden kwamen we weer aan bij Hacienda Anaconda. Tijdens een drankje in de eetzaal liep er een kip naar binnen om alvast in de openhaard en vervolgens op de bar te gaan zitten. We hebben Humberto verteld over de mogelijkheden op tripadvisor en hem geadviseerd dat te gaan gebruiken ommeer toeristen rond te leiden hier in de omgeving. Humberto gaf zijn facebook aan ons en we zijn terug gegaan naar de kamer om op te frissen en even de benen wat rust te gunnen.
Straks nog even naar de lokale Italiaan voordat we onze koffers weer kunnen inpakken. Morgen Brengt Hector naar Popayan, dit is een autorit van vier uur. Humberto gaat misschien mee, zodat we op het land van Hector naar de cacoa kunnen gaan kijken. In het zuiden zijn ze meer toeristen gewend. Erg fijn. ook al word je nog van alle kanten bekeken. Ze zijn in ieder geval vriendelijk en willen je weer graag helpen. Hasta Luego!