Popayan

Zoals gewoonlijk vroeg uit de veren om met Christiaan de stad te verkennen.
Gister hadden we erg het gevoel toen we met zn 2en liepen dat we weer werden aangestaard. Vanmorgen was dat eigenlijk niet meer het geval.
Met Christiaan zijn we naar het grote uitkijk punt waar je over het stadje kijkt. Erg mooi. Toen we weer verder wilde gaan vroegen een paar locals of ze met ons op de foto mochten. Dat doen we dan maar. Soms lijkt het alsof je Shakira bent, zo wordt je bekeken en willen mensen met je op de foto.
Christiaan's vrienden waren ook vlakbij op de berg. Toen we eraf liepen liepen we al snel tussen hen.
1 meisje, wilde graag voor ons zingen. Dat kon ze al was het wel zacht hahaha. Na een paar zinnen begon er een jongen mee te zingen en kregen we een heel lied in zowel het spaans als in het engels te horen. Vervolgens begon ze uit het niets No one van Alicia Keys te zingen. Voor degene die het nog niet wisten, dat nummer werd tijdens ons trouwfeest ook gedraaid. bestspeciaal dus. Voor ik het wist begon een andere jongen in het spaans voor ons te rappen. Die kreeg natuurlijk ook even alle aandacht. De Colombiaanse Eminem, had een grote bek, maar een piepklein hartje. En ze probeerde in een spaans/engels taaltje met ons te communiceren. Christiaan kon ook nog wat vertalen al is zijn engels niet altijd even duidelijk. hij probeert het tenmiste!
Toen een groepsfoto en het afscheid van de groep.
Erg leuk!
Samen met Christiaan weer naar het dorpshart gelopen. Er woont hier een spaans vrouwtje van 87 die hele lekkere suikerkoekjes maakt. Christiaan wilde ons graag aan haar voorstellen en dat was super speciaal. Ze schijnt echt beroemd in Colombia te zijn. Er hangen allemaal foto's met Colombiaanse presidenten die bij haar thuis zijn gekomen om haar koekjes te eten.
Ik moest bij de vrouw komen zitten terwijl ze mijn arm vastgreep. Heel speciaal was dat we via Christiaan met haar konden communiceren. We hebben ook koekjes gekocht bij haar want ze waren echt heel lekker.

Vandaar uit naar een restaurant gegaan waar we afscheid hebben genomen van Christiaan.
Daarna samen nog naar het natuur museum gegaan waar we door een kleuter in het spaans werden rondgeleid. Hij vertelde veel, wij verstonden lang niet alles.
Toen Ron en ik even bij de opgezette vlinders wilden kijken, blijf hij aandringen om verder te lopen. Maar helaas voor hem, wonnen wij! hahaha

Hij liet Ron de opgezette Conder zien. Die dat natuurlijk geweldig vond.
En voor we afscheid van hem namen, hebben we zijn oma een compliment gegeven over onze gids. Daarna weer lekker even rusten in het hotel. Morgen naar de markt in Silva met Tony. Om vervolgens naar Salento te reizen met hem!

Hasta Luego! Mucho gusto!